جستجو
-
۱تصویر
نسرین و عباس آروند
فرزندان فرخنده نمازی و محمد حسین آروند
-
۱تصویر
عکس گروهی
ردیف پشت، از راست: ژاله آروند، نسرین آروند (نشسته)، و شهلا؛ جلو، از راست: هاله، بهرام، و لادن (فرزندان ژاله آروند و حسن فریان)
-
۲تصویر
فرخنده و شهلا آروند به نسرین آروند، ۱۳۲۸ ش
نامه فرخنده آروند از تهران به دخترش نسرین آروند که در آن بعد از احوالپرسی درباره تجدیدی دخترش در امتخانات می نویسد. در ادامه شهلا آروند به خواهرش نسرین می نویسد.
-
۱تصویر
فرخنده آروند به دامادش، ۱۳۲۹ ش
فرخنده آروند به دامادش، آقای راکبیان (شوهر نسرین) می نویسد، گزیده متن: چهاردهم آذر ۱۳۲۹ ش، خدمت آقای راکبیان، نورچشم گرامم، فدایت میشوم، امیدوارم که وجود عزیزت به سلامت بوده باشد. گرامی نامه سرکار زیارت و از مژده سلامتیتان نهایت مسرور شدم. امیدوارم که همیشه به سلامت و خوش بوده باشید. حقیقتا هر اندازه بخواهم بگویم چقدر جای شما ها سبز و خالی است کم گفته ام. آنقدری است که بیشتر حواس خود را برای مقدمات رفتن انشاءالله به عتبات گذاشته ام و الا خیلی ناراحت بودم. ولی باز هم در هر موقع خوشی و سلامتی شما را از خدا می خواهم. شما هم حالا دیگر فرزند خودم هستید هیچ تفاوتی ندارد. دل من است که هر طور شما...
-
۶تصویر
فرخنده آروند به محمد حسین آروند، ۱۳۳۰ ش
نامه فرخنده آروند از لندن به همسرش، محمد حسین آروند، چهارشنبه هفدهم مهر ۱۳۳۰، که در آن از نامه های او تشکر می کند و از نرسیدن نامه های قبلی اش به او و اخوی خود تعجب می کند، از بچه ها، به جز نسرین، گله مند است چرا که نامه نمی نویسند، در مورد وضع درسی بچه ها سفارش می کند، و در مورد لکنت زبان فروزنده و یبوست مزاج او ابراز نگرانی می کند. در ادامه راجع به خودش می نویسد: شرح آمدنش به مریضخانه، اتاق خوب آنجا، اینکه وقتی پرستار با تیغ وارد شده او ترسیده که می خواهند پستان دیگرش را هم بردارند، دکترهای آنجا را با دکترهای ایران مقایسه کرده و از آرامش خاطرش در آنجا نوشته. از عکس برداری و سالم بودن...
-
۲تصویر
فرخنده آروند به نسرین آروند، ۱۳۳۰ ش
نامه فرخنده آروند به دخترش نسرین، چهارشنبه هفدهم مهر ۱۳۳۰، که در آن از بابت نامه های نسرین و پدر نسرین تشکر کرده و از آنهای دیگر گله مند است. از نسرین حال حسن را می پرسد و از فرستادن نامه ای به آقای راکبیان در آبادان خبر می دهد. سپس از نگرانی اش درباره لکنت زبان فروزنده و یبوست مزاج او در اول زمستان می نویسد و به نسرین توصیه می کند که به فکرش باشد و در خوردن غذا و مخصوصا میوه بیشتر از پیش متوجهش باشد. او برای فروزنده که از اول تا به حال خیلی از مادرش دور بوده است، ابراز دلسوزی می کند. در ادامه به بیماری تاج الملوک اشاره می کند، به رضوان خانم سلام می رساند، از اینکه آقای فریان به آنجا میآید...
-
۶تصویر
عباس آروند به محمد حسین آروند، ۱۳۳۰ ش
نامه عباس آروند به پدرش محمد حسین آروند درباره عمل مادرش (فرخنده آروند) در لندن، پنج شنبه هجدهم اکتبر ۱۹۵۱، که در آن علت تأخیر در نوشتن نامه را توضیح داده، اینکه به مادرش اصرار می کرده خودش مفصلا بنویسد و دوم اینکه می خواسته نتیجه قطعی معالجات را بنویسد و باعث نگرانی نشود. از اینکه پدرش فکر کرده در معالجه مادرش سهل انگاری می شود تعجب کرده است و جزئیات رفتن به بیمارستان و مراجعه به دکترها را از وقتی مادرش رسیده شرح داده است، دلایل عقب افتادن جراحی (پیدا نشدن اتاق خالی و گرفتن وقت عمل از جراح) را توضیح داده، اینکه عکس برداری انجام شده، بیماری به سینه چپ سرایت نکرده ولی در پوست همان سینه که...
-
۱تصویر
عکس گروهی
نشسته از راست: فرخنده نمازی و محمد حسین آروند (مادر و پدر ژاله آروند)؛ ایستاده از راست، ردیف جلو: پروانه، رضا، و شهلا؛ ردیف پشت: نسرین، عباس، و ژاله
-
۶تصویر
فرخنده آروند به محمد حسین آروند، ۱۳۳۰ ش
نامه فرخنده آروند از لندن به همسرش محمد حسین آروند، جمعه نوزدهم مهر ۱۳۳۰، که در آن به تمام شدن دوران روضه اشاره می کند و این که نذر کرده اگر برای عباس در مریضخانه های آنجا جایی پیدا شود سالی دو روز دیگر به ایام روضه خوانی اضافه کند، از مشکل اقامت عباس و مراجعه او به آقای سهیلی در سفارت به سفارش برادرش می نویسد که کار عباس را راه انداخته اند. از نگرانی اش برای عباس می نویسد و اینکه اگر در مریصخانه برای عباس جا پیدا نشود ممکن است به آلمان برود. از حال خودش خبر می دهد که هنوز جراحی انجام نشده و قرار است فردا شنبه همان قسمت سابق، سمت سینه راست، را جراحی کنند و از جای دیگر بدنش پوست پیوند بزنند....